Η ζωή μερικές φορές είναι τόσο δύσκολο, απλά να είσαι ο εαυτός σου

Μερικές φορές, η ζωή μπορεί να είναι αναμφισβήτητα, απίστευτα δύσκολο. Είμαστε αντιμέτωποι με τις προκλήσεις και τα γεγονότα που μπορεί να φαίνεται συντριπτική, η ζωή-καταστρέφοντας στο σημείο όπου μπορεί να είναι δύσκολο να αποφασίσει αν θα συνεχίσω. Αλλά έχετε πάντα μια επιλογή. Jessica Heslop μοιράζεται της ισχυρό, εμπνευσμένο ταξίδι από τις χειρότερες στιγμές της ζωής της στη νέα ζωή που έχει δημιουργήσει για τον εαυτό της:

Το 2015 είχα την χειρότερη χρονιά της ζωής μου.

Εργάστηκα σε μια δουλειά χρηματοδότησης που μισούσα και Έζησα σε μια τσιμεντένια ζούγκλα της πόλης με λίγη πρασινάδα. Έχω κατέλαβαν το χρόνο μου με νόημα σχέσεις και πέρασε άφθονες ποσότητες χρημάτων για επιπολαιότητες. Έψαχνα για την ευτυχία και δεν είχε καμία ιδέα για το πού θα βρείτε το.

Στη συνέχεια, αρρώστησα με χρόνιας κόπωσης Σύνδρομο (CFS) και έγινε σχεδόν κρεβάτι δεσμεύεται. Έπρεπε να εγκαταλείψει την εργασία μου και Στη συνέχεια έμεινε χωρίς εισόδημα. Ζούσα με το φίλο μου από τότε μόνο 3 μήνες που εγώ και η σχέση μας υποστήριξε οικονομικά τέθηκε υπό μεγάλη πίεση. Εγώ τελικά ανέκτησε τη σωματική υγεία μου, αλλά όχι πολύ καιρό μετά από αυτό Πήρε μια κλήση από την οικογένειά μου στο σπίτι για να πούμε ότι ο καρκίνος του πατέρα μου είχε έντονα προχωρήσει και ότι είχε γίνει δεκτός σε ένα σανατόριο.

Έφυγα από την πόλη και πήγα στο σπίτι για να είναι με αυτόν.

Πέθανε έξι μήνες αργότερα.

Ο πατέρας μου ήταν μια πλήρης πηγή έμπνευσης για μένα. Ήταν πάντα τόσο ισχυρή που, για ένα λεπτό αφού επέστησε την τελευταία του πνοή, εγώ Ειλικρινά πίστευα ότι θα έρθει πίσω στη ζωή. Δεν μπορούσα να πιστέψω εγώ ποτέ δεν θα και πάλι αγκαλιάσει σε μεγάλο ζεστό στήθος του και να αισθάνονται ασφαλείς δεν το θέμα αυτό.

Η θλίψη που ακολούθησε ήταν έντονη για όλους μας 5 παιδιά και η μητέρα μας, αλλά είχαμε ο ένας τον άλλον.

Αλλά παλαιότερη αδελφή μου εκείνη τη στιγμή παραπονέθηκε για μια κακή πλάτη. Πήρε τόσο κακό μετά από 2 μήνες ότι αυτή ήταν εισαχθεί στο νοσοκομείο.

Ανακάλυψαν ότι είχε πολύ προχωρημένο καρκίνο στα οστά της και ότι δεν υπήρχε τίποτα που θα μπορούσαν να κάνουν.

Πέθανε έναν μήνα αργότερα.

Ποτέ δεν θα μπορούσε να τεθεί σε λόγια, η απώλεια μου αδελφή στη ζωή μου.

Ήταν το περπάτημα, μιλώντας άγγελος και μου αγαπημένο πρόσωπο σε ολόκληρο τον κόσμο. Αν κάποιος μπορούσε να μου ζήτησε το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε ποτέ να συμβεί, θα ήταν να χάσει της.

Ήταν μου ψυχή-σύντροφο και δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα ταξίδι αυτήν την διάρκεια ζωής χωρίς αυτήν.

Η στιγμή της σκόπιμης επιλογής

Το διάλειμμα σοκ και ακραίες καρδιά έφερε μου στα γόνατά μου. Ο πόνος ήταν τόσο μεγάλη και ο κόσμος μου μόλις φαινόταν έρημη. είχα Δεν πραγματικό σπίτι, χωρίς χρήματα, χωρίς δουλειά, και δεν έχει φίλους που νοιαζόταν. Όχι ένα άτομο είχε ακόμη και μου έστειλε μια κάρτα συμπάθεια για την απώλεια μου.

Έκανα μια προσπάθεια από τη δική μου ζωή και εγώ κατέληξαν στο νοσοκομείο.

Θυμάμαι που βρίσκεται στο κρεβάτι του νοσοκομείου, κοιτάζοντας το ταβάνι και να δει όμορφο πρόσωπο της αδελφής μου. έμεινε μαζί μου όλη τη νύχτα.

Συνειδητοποίησα κατά τη διάρκεια της νύχτας που είχα ένα επιλογή. Θα μπορούσατε να επιλέξετε να τελειώσει τη ζωή μου ή θα μπορούσα να επιλέξω να ζήσουν.

Κοίταξα στα μάτια της αδελφής μου και έκανα ένα απόφαση να μην πάει μαζί της ακριβώς ακόμα. Ότι θα μείνω και να ολοκληρώσει το ταξίδι μου εδώ.

Έκανα επίσης την απόφαση ότι, δεν θα απλά ζουν κάθε ζωή. Θα ήθελα να ζήσουν τη ζωή που αγαπώ απολύτως και τίποτα μείον.

Σε εκείνη την στιγμή, η διαύγεια που κατέβηκε γύρω μου ήταν σαν ένα φως που λάμπει σε ένα σκοτεινό δωμάτιο για πρώτη φορά. Όπως και αν το πλάκες της Γης είχε μετατοπιστεί κάτω από τα πόδια μου και τα πάντα ξαφνικά φαινόταν πραγματικό για πρώτη φορά.