Δεν υπάρχει Canterbury αληθώς

ικανότητα ανοχής μας είναι πράγματι πολύ πέρα ​​από τη φαντασία μας. Αλλά δεν είναι μέχρι το criticalmoment θα συνειδητοποιήσουμε το δυναμικό ικανότητα ανοχής μας. 

Υπήρχε μια γυναίκα στην ύπαιθρο που παντρεύτηκε στην ηλικία των 18 και έπρεπε να της escapewith δύο κόρες και ένα γιο όπου κι αν θα μπορούσε στην ηλικία των 26 οφείλεται στην εισβολή του Japanesearmy του. Πολλοί άνθρωποι στο χωριό εκείνη την εποχή δεν μπορούσε να αντέξει τον πόνο της ύπαρξης afugitive και ήθελε να αυτοκτονήσει. Μετά ήξερε γι 'αυτό, ότι θα έρθει σε εκείνους peopleand τους ανακούφισε λέγοντας, «Μην το κάνεις αυτό ανόητο πράγμα. Δεν υπάρχουν τέτοιες οπισθοδρομήσεις που δεν wecould ξεπεραστούν. Οι Ιάπωνες στρατοί δεσμεύονται να ματαίωσε μία μέρα! "

Τέλος επέμεινε μέχρι την ημέρα που όλα τα Ιαπωνικά στρατεύματα πέταξαν έξω από China.Nonetheless, ο γιος της πέθανε από τη νόσο χωρίς επαρκή ιατρική και τη διατροφή σε εκείνες τις ημέρες ofhardships. Ο σύζυγός της, μετά γνωρίζοντας το θάνατο του γιου του, ξάπλωσε στο κρεβάτι για δύο ημέρες withouteating και πίνοντας τίποτα. Έχει έσκισε με το σύζυγό της και είπε, «Έχουμε ένα δύσκολο πεπρωμένο, αλλά πάντως σκληρή η ζωή μας θα είναι, θα πρέπει επίσης να συνεχίσει. Αν και ο γιος μας έχει περάσει μακριά, μπορούμε να έχουμε ένα άλλο. Δεν υπάρχουν τέτοια πισωγυρίσματα ότι δεν μπορούσε να ξεπεράσει. "

Μετά τον τοκετό στο δεύτερο γιο, ο σύζυγός της πέθανε από οίδημα, το οποίο σχεδόν φύσηξε away.But της τελικά, ανάρρωσε και αγκαλιά τα τρία μικρά παιδιά, λέγοντας, "γλυκές καρδιές μου, δεν αισθάνονται φοβισμένοι. Έχετε ακόμα μένα, αγαπητέ μαμά σου! "

Πήρε επίπονη προσπάθεια της να αναθρέψει τα παιδιά της και τη ζωή της οικογένειάς της ήταν gettingbetter και καλύτερα. Δύο κόρες παντρεύτηκαν και έτσι ήταν ο γιος του τελικά. Είπε να everyoneshe συναντήθηκε, «Κοίτα! Αυτό που είπα είναι απολύτως σωστό. Δεν υπάρχουν τέτοια πισωγυρίσματα ότι θα μπορούσαμε να notovercome! Η ζωή μου είναι τόσο χαρούμενος τώρα! "Ήταν γήρανσης σταδιακά και δεν μπορούσε να κάνει το αγρόκτημα workany περισσότερο. Έτσι έμεινε στο σπίτι και έκανε κάποια εργασία ραφές.
Παρ 'όλα αυτά, ο ουρανός φαινόταν να δείξει noaffection σε αυτήν που είχε υποστεί μια πρόχειρη life.She πήρε το πόδι της σπάσει κατά λάθος όταν wasnursing εγγονό της. Λόγω γήρατος της που poseda μεγάλο κίνδυνο για τη λειτουργία της, δεν receiveoperation και έπρεπε να ξαπλώσει στο κρεβάτι όλη την ημέρα. Herchildren όλα φώναξε σε μεγάλο βαθμό, ενώ απλώς είπε, «Whydo κλαις; Είμαι εξακολουθεί να ζει. "

Ακόμα κι αν δεν θα μπορούσε να αυξηθεί από το κρεβάτι, δεν είχε παραπονεθεί για τίποτα και anybody.Instead, κάθισε στο κρεβάτι και έκανε κάποια εργασία ραφές. Είχε μάθει κασκόλ-ύφανση, κεντήματα, χειροτεχνία αποφάσεων, κ.λπ. Όλοι τους γείτονές της, μίλησε ιδιαίτερα των δεξιοτήτων της και ήρθε να μάθει fromher.

Έζησε μέχρι 86. Πριν πήγε στον Παράδεισο, είπε στα παιδιά της, "Θα πρέπει όλοι να ζήσουν toyour καλύτερο. Δεν υπάρχουν τέτοια πισωγυρίσματα ότι δεν μπορούσε να ξεπεράσει! "

Θα πάρει μόνο να συνειδητοποιήσουμε τη δική μας βούληση σιδήρου και ισχυρή ικανότητα ανοχής μετά από να πάρει strickenheavily. Ως εκ τούτου, δεν έχει σημασία τι πάσχετε από τώρα, δεν απλώς διαμαρτύρονται aboutthe αδικία της μοίρας μας και να διατηρήσει χαμηλά πνεύμα όλη την ώρα. Δεν υπάρχουν suchsetbacks που δεν μπορούσε να ξεπεράσει. Μόνο όσοι δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη και το θάρρος toovercome οπισθοδρομήσεις θα ηττηθεί επιτέλους!