Μακάρι να μπορούσα να πιστεύουν

από τον C. Day Lewis

"Το καλύτερο στερούνται κάθε πεποίθησης,
Ενώ το χειρότερο είναι γεμάτα πάθος intesity. "

Αυτές οι δύο γραμμές του Yeats για μένα συνοψίσω το θέμα ως έχει σήμερα, όταν η ίδια η currencyof πεποίθηση φαίνεται απαξιωθεί. Μεγάλωσα στη χριστιανική εκκλησία. Αργότερα πίστεψα για μια whilethat κομμουνισμός προσφέρει την καλύτερη ελπίδα για αυτόν τον κόσμο. Αναγνωρίζω την ανάγκη για πίστη, αλλά Icannot ξεχνάμε πως μέσα από τους αιώνες έχουν μεγάλες θρησκείες έχουν πάσχει από φανατισμό anddogmatism, από μισαλλοδοξία και η σκληρότητα, η διανοητική ανεντιμότητα, την τρέλα, thecrankiness ή την οπορτουνισμό των οπαδών τους.

Έχω καμία πίστη σε όλα, τότε; Η πίστη είναι το πράγμα στον πυρήνα σας, το ίζημα που έχει απομείνει whenhopes και οι ψευδαισθήσεις αποστράγγιση. Το πράγμα για το οποίο έχετε κάνει οποιαδήποτε θυσία becausewithout σας θα ήταν τίποτα - μια απλή σκιά με τα πόδια. Ξέρω τι δική μου πυρήνας είναι. Iwould στο έσχατο θυσιάσει κάθε ανθρώπινη σχέση, κάθε τρόπος ζωής στην fortruth αναζήτηση που παράγει το ποίημα μου. Ξέρω ότι υπάρχουν βαριές πιθανότητες ενάντια σε κάθε ποίημα που γράφω survivingafter το θάνατό μου. Αντιλαμβάνομαι ότι γράφοντας ποίηση μπορεί να φαίνεται η πιο εξωφρενικά άχρηστο πράγμα αμάν μπορεί να κάνει σήμερα. Ωστόσο, είναι ακριβώς σε τέτοιες περιόδους κρίσης που κάθε άνθρωπος ανακαλύπτει orrediscovers τι εκτιμά περισσότερο. ένστικτο ποιητή μου να κάνει κάτι βγαίνει moststrongly στη συνέχεια, δίνοντάς μου τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν τον φόβο, αμφιβολία, ακόμα και απόγνωση ως δημιουργική ερεθίσματα. Με τον τρόπο αυτό, Ifeel συγγένεια μου με την ανθρωπότητα, με τον κοινό άνθρωπο ο οποίος ασκεί την κάνει τη δουλειά του μέχρι thebomb πέφτει ή η θάλασσα κλείνει πάνω του. Ασκεί εξαιτίας της πίστης του, ωστόσο άναρθρες, thatthis είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει.

Αλλά ο ποιητής είναι πιο τυχεροί από τους μη ειδικούς, για τη δουλειά του, είναι πάντα μια διακοπές. Πράγματι, είναι έτσι όπως areligious διακοπές που μπορεί να αισθανθεί λίγη ανάγκη για μια θρησκευτική πίστη, αλλά επειδή είναι πάντα tryingto περάσει τον τετριμμένο και την παροδική ή να αποκαλύψει αυτές ως εικόνες του ουσιαστικού και thepermanent, η ποίηση είναι τουλάχιστον ένα είδος πνευματική δραστηριότητα.

Οι άνδρες χρειάζονται μια θρησκευτική πεποίθηση για να έχει νόημα από τη ζωή. Μακάρι να είχα μια τέτοια πεποίθηση εαυτό μου, αλλά anycreed μου θα honeycombed με συγχύσεις και κρατήσεις. Ωστόσο, όταν γράφω apoem Είμαι προσπαθούν να βγάλουν νόημα από τη ζωή. Και μόλις τώρα και, στη συνέχεια, την εμπειρία composesand μου η ίδια μετουσιώνει σε ένα ποίημα που μου λέει κάτι που δεν ήξερα ήξερα.

Έτσι, για μένα ο καταναγκασμός της ποίησης είναι το σημάδι μιας πεποίθησης, όχι το λιγότερο πραγματικό για beingunformulated ... μια πεποίθηση ότι οι άνδρες πρέπει να απολαμβάνουν τη ζωή, να διερευνήσει τη ζωή, την ενίσχυση της ζωής. Κάθε όσο καλύτερα hecan. Και ότι θα κάνουν αυτά τα καλύτερα πράγματα μέσα από την πρακτική της ποίησης.