Het leven is soms zo moeilijk, gewoon om jezelf te zijn

Soms kan het leven onmiskenbaar zijn, onmogelijk moeilijk. We worden geconfronteerd met uitdagingen en gebeurtenissen die kan lijken overweldigend life vernietigende tot het punt waar het moeilijk te bepalen kan of om door te gaan. Maar je hebt altijd een keuze. Jessica Heslop deelt haar krachtige, inspirerende reis van de slechtste momenten in haar leven aan het nieuwe leven ze heeft gemaakt voor zichzelf:

In 2015 had ik het slechtste jaar van mijn leven.

Ik werkte in een financiële baan die ik gehaat en Ik woonde in een betonnen jungle stad met weinig groen. Ik bezig mijn tijd met betekenisloze relaties en bracht grote hoeveelheden geld op oppervlakkigheden. Ik was op zoek naar geluk en had geen idee waar te vinden het.

Toen viel ik ziek met chronisch vermoeidheidssyndroom Syndrome (CFS) en werd vrijwel bed gebonden. Ik moest mijn baan op te zeggen en Vervolgens bleef achter met geen inkomen. Ik woonde met mijn vriendje van toen slechts 3 maanden die mij en onze relatie financieel ondersteund werd onder grote gezet druk. Uiteindelijk heb ik weer mijn fysieke gezondheid, maar niet lang daarna dat ik kreeg een telefoontje van mijn familie thuis te zeggen dat kanker van mijn vader fel had geboekt en dat hij was opgenomen in een hospice.

Ik verliet de stad en ging ik naar huis om met hem.

Hij stierf 6 maanden later.

Mijn vader was een complete inspiratie voor mij. Hij was altijd zo sterk dat, voor een minuut nadat hij zijn laatste adem trok, I eerlijk gezegd dacht dat hij weer tot leven zou komen. Ik kon niet geloven dat ik zou nooit weer knuffelen in zijn grote warme borst en zich veilig voelen wat er ook gebeurt.

Het verdriet dat volgde was intens voor alle van ons 5 kinderen en onze moeder, maar we hadden elkaar.

Maar mijn oudste zus op dat moment klaagde over een slechte rug. Het werd zo slecht na 2 maanden dat ook zij was ziekenhuis opgenomen.

Ze ontdekte dat ze in hoge mate had vergevorderde kanker in haar botten en dat er was niets dat ze konden doen.

Ze stierf 1 maand later.

Ik zou nooit in woorden het verlies van legde mijn zuster in mijn leven.

Ze was een wandelen, praten engel en mijn favoriete persoon in de hele wereld. Als iemand mij zou hebben gevraagd het ergste ding dat ooit zou gebeuren, zou het zijn geweest haar te verliezen.

Ze was mijn zielsverwant en ik had nooit gedacht dat ik zou reis dit leven zonder haar.

Het moment van de bewuste keuze

De schok en extreme hart breken gebracht me op mijn knieën. De pijn was zo groot en mijn wereld keek verlaten. ik had geen echte huis, geen geld, geen baan en geen vrienden die verzorgd. Niet één persoon had zelfs stuurde me een sympathie card voor mijn verlies.

Ik maakte een poging van mijn eigen leven en ik belandde in het ziekenhuis.

Ik herinner me liggend in het ziekenhuis bed, te kijken naar het plafond en het zien van mooie gezicht van mijn zus. Ze bleef met mij de hele nacht lang.

Ik realiseerde me tijdens die nacht dat ik had een keuze. Ik kon kiezen om mijn leven te beëindigen of ik kon ervoor kiezen om het leven.

Ik keek in de ogen van mijn zus en ik maakte een beslissing om niet te gewoon nog te gaan met haar. Dat ik zou blijven en vul mijn tocht hier.

Ik heb ook de beslissing genomen dat, zou ik niet gewoon leven enig leven. Ik zou het leven dat ik helemaal gek en niets te leven minder.

Op dat moment is de helderheid die afstammen om me heen was als een licht schijnt in een donkere kamer voor de eerste keer. Alsof aardse platen had onder mijn voeten geschoven en alles opeens keek real Voor de eerste keer.