Wat er ook gebeurt, ik ll altijd worden er voor u!
Belinda Lin
2017-07-04 13:42:03
In 1989 afgeplatte een 8.2 aardbeving bijna Amerika, het doden van meer dan 30.000 mensen in minder dan vier minuten. In het midden van volslagen vernietiging en chaos, een vader liet zijn vrouw veilig thuis en snelde naar de school waar zijn zoon worden moest, alleen om te ontdekken dat het gebouw zo plat als een pannenkoek was.
Na de onvergetelijk initiële schok, herinnerde hij zich de belofte die hij had gemaakt aan zijn zoon: "Hoe dan ook, ik zal altijd zijn er voor u!" En tranen begonnen te vullen zijn ogen. Als hij keek naar de stapel van de ruïnes die ooit was de school, het leek hopeloos, maar hij hield het onthouden van zijn inzet voor zijn zoon.
Hij begon aan zijn aandacht naar waar hij liep zijn zoon naar de klas op school's ochtends direct. Herinnering dat van zijn zoon klas zou terug de rechterhoek van het gebouw, hij rende er en begon graven door middel van de ruïnes. Als hij aan het graven was, andere hulpeloos ouders aangekomen, geklemd hun hart, zeggende: "Mijn zoon!" "Mijn dochter!" Andere goedbedoelende ouders probeerde om hem te trekken uit wat er links van de school, zegt: "It's too late! Ze zijn allemaal dood! U kan het niet helpen! Ga naar huis! Kom op, de realiteit onder ogen zien, er is niets wat je kunt doen! "
Elke ouder hij heeft gereageerd met één regel: "Ga je me nu helpen?" En hij vervolgde te graven voor zijn zoon, steen door steen. Het vuur chef opdagen en probeerde om hem te trekken uit de school ruïnes zeggen, "branden zijn uitbreken, explosies zijn overal gebeurt. Je bent in gevaar. Wij regelen het. Ga naar huis." Waarnaar deze liefdevolle, zorgzame Amerikaanse vader vroeg, "Gaat u om me te helpen nu?"
De politie kwam en zei: "je bent boos, angstig, en het is voorbij. U bent gevaar voor anderen. Ga naar huis. We zullen daarmee omgaan!" Waarop hij antwoordde: "Ga je me nu helpen?" Niemand hielp.
Moedig hij ging alleen omdat hij nodig om te weten voor zichzelf: "Mijn jongen leeft of is hij dood?" Hij groef voor acht uur... 12 uur... 24 uur... 36 uur... in het 38e uur, hij trok zich terug een grote steen en zijn zoon's stem gehoord. Hij schreeuwde de zoon naam, "ARMAND!" Hij hoorde terug, "vader!?! It's me, papa! Ik vertelde de andere kinderen geen zorgen te maken. Ik vertelde hen dat als u leefden, u zou uitgezonderd mij en als u me, ze zou worden opgeslagen. U beloofd, wat er ook gebeurt, altijd zal ik er voor u! Je deed het, papa!" "Wat gebeurt er? Hoe is het?"vroeg de vader.
"Er zijn 14 van ons weggegaan uit 33, papa. Wij zijn bang, honger, dorst en dankbaar dat u bent hier. Wanneer het gebouw ingestort, het maakte een driehoek, en het ons gered."" Komen, jongen!"
"Nee, papa! Laat de andere kinderen uit het eerste, want die ik weet dat je krijgt me! Wat er ook gebeurt, weet ik dat je zult het er altijd voor mij!"
Na de onvergetelijk initiële schok, herinnerde hij zich de belofte die hij had gemaakt aan zijn zoon: "Hoe dan ook, ik zal altijd zijn er voor u!" En tranen begonnen te vullen zijn ogen. Als hij keek naar de stapel van de ruïnes die ooit was de school, het leek hopeloos, maar hij hield het onthouden van zijn inzet voor zijn zoon.
Hij begon aan zijn aandacht naar waar hij liep zijn zoon naar de klas op school's ochtends direct. Herinnering dat van zijn zoon klas zou terug de rechterhoek van het gebouw, hij rende er en begon graven door middel van de ruïnes. Als hij aan het graven was, andere hulpeloos ouders aangekomen, geklemd hun hart, zeggende: "Mijn zoon!" "Mijn dochter!" Andere goedbedoelende ouders probeerde om hem te trekken uit wat er links van de school, zegt: "It's too late! Ze zijn allemaal dood! U kan het niet helpen! Ga naar huis! Kom op, de realiteit onder ogen zien, er is niets wat je kunt doen! "
Elke ouder hij heeft gereageerd met één regel: "Ga je me nu helpen?" En hij vervolgde te graven voor zijn zoon, steen door steen. Het vuur chef opdagen en probeerde om hem te trekken uit de school ruïnes zeggen, "branden zijn uitbreken, explosies zijn overal gebeurt. Je bent in gevaar. Wij regelen het. Ga naar huis." Waarnaar deze liefdevolle, zorgzame Amerikaanse vader vroeg, "Gaat u om me te helpen nu?"
De politie kwam en zei: "je bent boos, angstig, en het is voorbij. U bent gevaar voor anderen. Ga naar huis. We zullen daarmee omgaan!" Waarop hij antwoordde: "Ga je me nu helpen?" Niemand hielp.
Moedig hij ging alleen omdat hij nodig om te weten voor zichzelf: "Mijn jongen leeft of is hij dood?" Hij groef voor acht uur... 12 uur... 24 uur... 36 uur... in het 38e uur, hij trok zich terug een grote steen en zijn zoon's stem gehoord. Hij schreeuwde de zoon naam, "ARMAND!" Hij hoorde terug, "vader!?! It's me, papa! Ik vertelde de andere kinderen geen zorgen te maken. Ik vertelde hen dat als u leefden, u zou uitgezonderd mij en als u me, ze zou worden opgeslagen. U beloofd, wat er ook gebeurt, altijd zal ik er voor u! Je deed het, papa!" "Wat gebeurt er? Hoe is het?"vroeg de vader.
"Er zijn 14 van ons weggegaan uit 33, papa. Wij zijn bang, honger, dorst en dankbaar dat u bent hier. Wanneer het gebouw ingestort, het maakte een driehoek, en het ons gered."" Komen, jongen!"
"Nee, papa! Laat de andere kinderen uit het eerste, want die ik weet dat je krijgt me! Wat er ook gebeurt, weet ik dat je zult het er altijd voor mij!"
Gerelateerd nieuws:
- band uit Duitsland, kruiwagen band, rolstoel banden, polyurethaan band opvulling, kinderwagen wielen
- Witte stevige banden, nieuwe bandenfabriek in auto band, zwarte otr band, china, china band in polyurethaan
- China leverancier aangepaste hoogwaardige PU polyurethaan worstelen hoofddeksels
- China vervaardiging hoge kwaliteit witte polyurethaan pvc invoegen trap balustrade
- machineshop PU autodelen, truck PU delen, delen van de auto van de tuin, PU accessoires
Vorige : Brown's first visit to the Chinese city like California